فکر نکنم چیزی به اندازه ریسک سیاسی و اقتصادی به اقتصاد یک کشور زیان برساند.سال به پایان رسید و سرمایه گذار هنوز نمی داند سیاستهای دولت و بانک مرکزی برای سال آینده چگونه خواهد بود.این اتفاقی بوده که در یک ماه گذشته برای من هم اتفاق افتاده است.برای نمونه:
در روند تصویب بودجه هزار بار ما را جان به لب کردند که یارانه ها هدفمند می شود یا نه؟
تکلیف نرخ بهره هم که هنوز مشخص نیست!
نرخ ارز هم که تا حد زیادی بستگی دارد به این که چه شخصی رییس جمهور شود.
خاتمی هم که انصراف داد پس باید نتیجه بگیریم ایده های نجفی درباره نرخ ارز تا یک سال دیگر اجرا نمی شود؟
اقتصاد جهان هم که یک خط در میان سیگنال بهبود و وخامت میدهد!
رییس کل بانک مرکزی هم که می گوید سیاست های انبساطی در پیش میگیرد،اگر در پیش بگیرد،اگر رییس کل باقی بماند!!
و...
در این شرایط با انبوهی از ابهامات مواجه هستیم که تصمیم گیری را برای بهترین کارشناسان اقتصاد هم غیر ممکن می سازد.
سه پست قبل نوشته بودم که با این شرایطی که بودجه تصویب شد جای هر کدام از نامزد های ریاست جمهوری بودم انصراف می دادم.به نظر من انصراف خاتمی هم بیشتر به دلیل شرایط اقتصادی بود و فقط به دنبال بهانه می گشت که کاندیدا شدن موسوی این بهانه را فراهم کرد.حتی بعید نمی دانم احمدی نژاد هم کاندیدا نشود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر