چرا کسی اعتراض نمی کند؟

به نظر من تصمیم دولت برای تثبیت نرخ اسمی ارز در سال آینده مهلک ترین و خطرناکترین تصمیمی هست که دولت نهم تا به حال گرفته(بد تر از کاهش نرخ بهره و بودجه های انبساطی و طرح بنگاههای زود بازده و ...)،افت شدید قیمتهای جهانی در کنار تورم بیست الی سی درصدی داخلی به طرز وحشتناکی قدرت رقابت تولید داخل را کم می کند،تولید داخل که با توجه به تثبیت قیمت ارز در هفت الی هشت سال گذشته به اندازه کافی توان رقابت خود را از دست داده است، در سال آینده با توجه به سیاستهای پیش رو نفس آخر خود را خواهد کشید.

من نمی فهمم چطور می شود این اندازه غیر مسئولانه تصمیم گرفت.در شرایطی که دولت در تامین بودجه خودش مشکل دارد و برای تامین ارز مورد نیاز بازار با مشکل مواجه است و قیمتهای جهانی کاهش یافته است ،تثبیت(و در یک ماه اخیر تا حدودی کاهش!!) قیمت ارز چه معنایی می تواند داشته باشد؟

پ.ن1: دو مورد دیگر که در کنار افزایش نرخ ارز باید انجام  شود افزایش نرخ بهره و افزایش قیمت انرژی است که ظاهرا دو مورد اخیر قرار است  انجام بشود.

پ.ن 2:یک احتمال ضعیف این است که دولت تصمیم به افزایش نرخ ارز دارد اما برای جلوگیری از هجوم به بازار ارز و عدم تعادلهای ناشی از آن و انفجار تقاضا ،تصمیم دارد این سیاست را بی سر و صدا انجام دهد.

به خاتمی رای می دهم!

به خاتمی رای می دهم اگر
سیستم فعلی اداره جامعه با ایده آلهای من فاصله داشته باشد و معتقد باشم که در یک پروسه زمان بر و با یک حرکت تدریجی این سیستم به آرمان من نزدیک می شود.

به احمدی نژاد رای میدهم اگر
با سیستم فعلی اداره جامعه موافق باشم یا اینکه با سیستم فعلی موافق نباشم اما معتقد باشم وجود احمدی نزاد میتواند هم چنان نقش مثبتی در حرکت تدریجی جامعه بسوی آرمانهای من داشته باشد.

به هیچ کدام رای نمی دهم اگر
تصور من این باشد که می توان یک شبه و با یک حرکت سریع جامعه آرمانی را ایجاد کرد.

و اما نظر من
اینک نوبت خاتمی است که پس از احمدی نژاد یک گام دیگر اصلاحات را به پیش ببرد.

از آزاد کوه به کهار!

بعد از چند هفته برنامه تکراری،فرصتی دست داد تا همراه دوستان برنامه صعود به قله آزاد کوه را اجرا کنیم.مسیر شناسی صعود قله ازاد کوه

تقریبا ساعت شش صبح روز پنج شنبه بود که از روبروی دانشکده فنی به سمت جاده چالوس حرکت کردیم ،پس از رسیدن به پل زنگوله در امتداد جاده یوش -بلده به مسیر خود ادامه دادیم و بعد از عبور از دو گردنه و یکی دو بار بستن و باز کردن زنجیر چرخ توانستیم خودمان را به روستای کلاک که مبدا صعود ما بود ،برسانیم.

کوله سنگین و برف کوبی ، دشواری هایی بودند که کاملا برای روبرو شدن با آن آماده بودیم ،اما مشکل اصلی برف تازه و هوای گرم بودند که با توجه به بهمن گیر بودن مسیر صعود ، نوید یک صعود خطرناک را می دادند.پس از سه ساعت صعود و یکی دو بار شنیدن صدای شکستن برف،اولین بهمن  فرو ریخت.

 

                     

و بعد از چند دقیقه بهمنی دیگر 

   

در نهایت با توجه به اینکه ادامه مسیر همچنان بهمن گیر است و شرایط جوی نیز به گونه ای است که احتمال فرو ریختن بهمن زیاد است و پس از یک مشورت کوتاه تصمیم بر آن شد که از ادامه صعود صرف نظر شود .

و البته برای دست خالی بازنگشتن قرار شد که پس از یک شب استراحت در روستای کلوان روزجمعه قله کهار را صعود کنیم .

و این هم آزاد کوه از فراز کهار

توچال

طلوع

غروب