پلنگ چال

برنامه این هفته انجمن کوهنودی دانشگاه تهران صعود به قله پلنگ چال از مسیر درکه هست.این هم گزارش برنامه پلنگ چال پارسال.

پ ن:این برنامه هم به خوبی و خوشی انجام شد جاتون خالی بود.

قیمت مسکن

از هنگام روی کار آمدن دولت نهم قیمت مسکن تقریبا سه برابر شده است اما در شش ماهه اخیر که بانک مرکزی اضافه برداشت بانکها را کنترل کرد و چک پولهای بانکهای تجاری را جمع آوری کرد قیمت مسکن تا حدودی کاهش پیدا کرده است.
دلایل زیادی وجود دارد که انتظار افزایش قیمتها را در کمتر از یک سال آینده را داشته باشیم.

با رفتن مظاهری گویا سیاستهای بانک مرکزی انبساطی تر شده است و با این بینش که تسهیلات اعطایی به صنعت و مسکن مهر موجب تورم نخواهد شد اجازه اضافه برداشت به بانکهای تجاری داده شد.به احتمال زیاد این پولها سر از بازار مسکن در خواهند آورد و دولت تنها میتواند محل تزریق نقدینگی به اقتصاد را مشخص کند نه مسیر جریان نقدینگی را.

جمع آوری چک پولهای بانکهای تجاری فقط یک بار قابل انجام است که انجام شد و جمع آوری سیزده هزار میلیارد تومان چک پول در شش ماه اخیر(که یک انقباض پولی است)تا حدودی در کاهش قیمت مسکن موثر بود.اما دیگر شاهد چنین انقباض پولی نخواهیم بود.

یک عامل کاهش نسبی قیمت مسکن کسانی بودند که در بازار به پول لازم مشهورند و اینها غالبا ساختمان سازانی هستند که به علت اینکه نتوانسته اند وام بگیرند شروع به پیش فروش واحد های خود کرده اند.با کاهش تعداد پول لازم ها نزول قیمتها متوقف میشود.

متقاضیان خرید مسکن از زمان کنترل نقدینگی بازار توسط بانک مرکزی و توقف رشد قیمت مسکن به بعد از بازار حذف نشده اند بلکه روز به روز تعدادشان بیشتر میشود و منتظر هستند ببینند قیمت مسکن تا کجا افت میکند .به محض دریافت سیگنال افزایش قیمت هجوم به بازار آغاز میشود.(تا این بار از آسانسور افزایش قیمت جا نمانند)

سهم بزرگی ازبازار سهام ایران متعلق به شرکتهای تولید کننده فولاد و مس و در کل مواد معدنی است و افزایش قیمت جهانی این کالاها باعث افزایش قیمت سهام این شرکتها شده بود که باعث رونق بازار سهام شده بود .با توجه به کاهش شدید قیمت فلزات و نفت روزهای سیاهی برای بازار سهام ایران قابل پیش بینی است(گرچه با متوقف شدن نماد ها و قوانینی چون حجم مبنا و کنترل درصد نوسان قیمت ،اجازه تسویه سریع بازار داده نمی شود که به همین علت شاهد صفهای فروش در بازار سهام هستیم). بازاری که تا حدودی در جذب تقدینگی رقیب بازار مسکن است.
و کاهش عرضه به علت کاهش افق سودآوری ساخت مسکن .
من فکر میکنم تمام عواملی که باعث کاهش نسبی قیمت مسکن بوده اند در حال از بین رفتن هستند و بسته به اینکه رشد نقدینگی چقدر باشد شاهد افزایش قیمتها در بخش مسکن خواهیم بود.

قیمت نفت

عومل زیادی در طرف عرضه و تقاضای نفت وجود دارد که قیمتها را پس یک صعود وحشتناک ،پایین بیاورد.مردم کمتر انرژی مصرف میکنند مثلا کمتر سوار خودرو شخصی میشوند و یا اینکه تمایل به خرید خودروهای کم مصرف خواهند داشت و موارد دیگری از این دست( در طرف تقاضای نفت). در طرف عرضه هم شرکتهای تولید کننده نفت تولید خود را افزایش خواهند داد و همچنین استخراج از منابعی که با قیمتهای پایین تر نفت اقتصادی نبودند شروع میشود.اما مهمترین عامل کند شدن رشد اقتصاد جهانی است ،بالا رفتن قیمت نفت رشد اقتصاد جهان را کند می کند و همین کند شدن رشد تقاضای نفت را پایین می آورد.نکته مهم واکنش نسبتا کند عرضه و تقاضای نفت نسبت به قیمت است و این باعث یک روند سینوسی حول روند بلند مدت قیمت میشود.
پ ن 1:گویا احمدی نژاد و صدا سیما از بحران های مالی اخیر خیلی خوشحال هستند در حالی که به علت ترس از رکود جهانی قیمت نفت به زیر هشتاد دلار آمده است.
پ ن 2 :اگر کاهش قیمت نفت بیش از این ادامه پیدا کند اجرای طرح تحول اقتصادی از لحاظ سیاسی مشکل پیدا میکند.اگر چه از لحاظ اقتصادی قیمت گذاری حاملهای انرژی بالاتر از قیمت های جهانی مشکلی ایجاد نمی کند .

سرمایه گذاری و ریسک

سرمایه گذاری در ایران تبدیل به قمار شده است.یک سرمایه گذار در اقتصاد ایران علاوه بر مشکلات ریز و درشت مربوط به صنعت مربوطه باید عوامل زیر را نیز در نظر بگیرد:
بحران مالی در بازارهای جهانی و رکود احتمالی پس از آن که میتواند از طریق اهرم درآمد نفت تاثیرات فراوانی بر اقتصاد ایران داشته باشد.
طرح تحول اقتصادی دولت و بخصوص نقدی کردن یارانه ها که هنوز بطور شفاف اعلام نشده است اما اثرات فراوانی روی صنایع خواهد داشت.
بسته سیاستی بانک مرکزی و نوع سیاستهای پولی بانک مرکزی که هنوز بطور شفاف اعلام نشده است.(البته سیاست مشخصی وجود ندارد که شفاف باشد)
تصمیمات شتابزده و بدون هدف دولت درعرصه اقتصاد از جمله تغیرات ناگهانی تعرفه ها و تصمیم اخیر دولت در مورد مالیات بر ارزش افزوده و سایر موارد مشایه که مهمترین عامل ایجاد کننده ریسک در اقتصاد ایران است.
موارد دیگری را نیز میتوان نام برد که آینده اقتصادی ایران را غیر قابل پیش بینی کرده است و این غیر قابل پیش بینی بودن و ریسکهای متفاوت سیاسی واقتصادی مهمترین عامل باز دارنده در جهت سرمایه گذاری است.اما فهم سیاستگزارن اقتصادی ما در این مورد چیست؟
دولت تصور میکند با کاهش دستوری نرخ بهره وطرح بنگاههای زود بازده میتواند سرمایه گذاری را تحریک کند.