چرا کاهش قیمتها؟
تیر ماه هشتاد و هفت،بازار شاهد اوج قیمتها بود.دو سال افزایش قیمت مسکن حجم انبوهی از سرمایه را به بخش مسکن جذب کرده بود بطوری که تعداد پروانه های ساختمانی صادر شده در تهران از 10832 در سال هشتاد و چهار به 14642 در سال هشتاد و پنج و 25043 در سال هشتاد و شش افزایش یافت.
در کنار افزایش شدید عرضه(مهمترین عامل ایجاد دوره های رونق و رکود در بخش مسکن زمان بر بودن تولید مسکن است)،دولت تمام توان خود را در جهت کنترل قیمتها به کار بست.اولین گام بودجه کنترل شده هشتاد و هفت بود که رشد آن نسبت به سالیان قبل به شدت کاهش یافته بود و حتی کسری بودجه جاری از محل اصلاحیه ای که به تصویب مجلس رسید و باعث جابجایی از بودجه عمرانی به جاری شد ،تامین شد نه از محل متمم بودجه.در واقع رشد کم بودجه در کنار افزایش واردات بود که مقدار ارزهای خریداری شده از دولت توسط بانک مرکزی را کاهش داد.در نتیجه رشد پایه پولی از محل افزایش ذخایر ارزی بانک مرکزی کاهش یافت.عامل دیگر بسته سیاستی بانک مرکزی بود که رشد پایه پولی از محل اضافه برداشت بانکهای تجاری را به شدت کنترل کرد.جایگزینی چک پولهای بانک های تجاری با چک پول های بانک مرکزی منجر به افزایش بدهکاری بانک های تجاری به بانک مرکزی به اندازه چک پولهای در جریان شد که قدرت وام دهی بانک های تجاری را به شدت کاهش داد.ممنوعیت اعطای تسهیلات خرید مسکن توسط بانک مرکزی هم یکی دیگر از بند های بسته سیاستی بانک مرکزی بود که مسیر ورود نقدینگی به بخش مسکن را مسدود کرد.
کنترل نقدینگی در کنار بسته سیاستی بانک مرکزی بخصوص ممنوعیت اعطای وام خرید مسکن و افزایش عرضه و طرح هایی مانند مسکن مهر و اخذ مالیات از معاملات مکرر مسکن و ... در مرحله اول باعث تثبیت قیمت و در ادامه با پس کشیدن تقاضا باعث شروع روند کاهش قیمتها شد.کاهش قیمت هم به منجر به خارج شدن شدید تقاضا از بازار شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر