۱۳۹۴ دی ۲۱, دوشنبه

اگر درباره فیزیک کیهانشناسی و ذرات بنیادی جستجویی تو اینترنت داشته باشیم با صدها ایده تو این قسمتهای علم مواجه میشیم.در واقع چون فیزیک هنوز نتونسته به بعضی سوالات بنیادی پاسخ بده این قسمت از فیزیک پر است از هزاران ایده عجیب و غریب!
پرداختن به بعضی از اونها حتی اگر کوچکترین کمکی هم به پیشرفت فیزیک نکنه که عمدتا هم اینطور هست ولی یه بازی خوب برای پرورش خلاقیت و فکر کردن هست.
حالا من میخام با همین ایده ابتدایی که دو تا پست جلوتر مطرح کردم کمی بازی کنم.
اگر فرض کنیم فضا تماما در حال انبساط هست و ذرات بنیادی و سیاه چاله ها و کرانه های احتمال دور دست را کرانه های اون در نظر بگیریم که فضا در اونجاها رمبش میکنه(اگر فضا میتونه منبسط بشه چرا نتونه رمبش کنه؟)چه نتیجه هایی میتونیم بگیریم؟
اولین نتیجه ای که میشه گرفت اینه که اگر فقط دو کرانهِ محاط یا به عبارتی دو تا جرم داشته باشیم که به اندازه کافی از کرانه های محیطی دور باشند به علت اینکه هر کدوم از اینها یه عدم تقارن انبساطی برای جرم دیگه ایجاد میکنه این دو به هم نزدیک میشن و سرعت نزدیک شدن اینها هم هر چی به هم نزدیک بشن بیشتر میشه.ولی اگر این دو جرم به اندازه کافی از هم دور باشن به طوری  که عدم تقارن انبساطی ایجاد شده بر انبساط کلی فضا غلبه نکنه این دو جرم از هم دور خواهند شد.
پس تصور ما از گرانش به عنوان یک نیروی که همواره بر نزدیک کردن دو جرم تلاش خواهد کرد دگرگون میشه و همون خاصیتی که دو جرم رو به هم نزدیک میکنه در شرایطی دیگه باعث دور شدن اجرام خواهد شد.
ادامه دارد 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر